Hallo, Ihr Fleißigen,
heute wollen wir uns mal mit vielen neuen Substantiven und ihrer Deklination beschäftigen und zwar anhand eines kleinen Dialogs zwischen einem Griechen und einem Deutschen:

Ο Ρόλαντ είναι στο αεροδρόμειο της Αθήνας. Και ο Κώστας είναι εκεί. Κάθεται μαζί με τον Ρόλαντ σε ένα τραπέζι στο εστιατόριο του αεροδρομείου. Οι δυο περίμενουν την πτήση σας για το Μόναχο.
Δημήτρης: Τι ώρα είναι, παρακαλώ;
Ρόλαντ: Ich kann nichts verstehen!
Δημήτρης: Τι λες; Νιξ φαστέν; Α ντόιτς ... Λοιπόν, το μάθημα αρχίζει. Εδώ τι βλέπεις;
Ρόλαντ: Βλέπω λάμπες, τραπέζια, ανθρώπους, φαγητά και ποτήρια του νερού.
Δημήτρης: Α ξέρεις Ελληνικά, μπράβο! Λοιπόν, παρακάτω ... Εκεί έξω απ' το παράθυρο, τι βλέπεις;
Ρόλαντ: Βλέπω αυτοκίνητα πολλά, αστυνόμους, τουρίστες ... μόνο αεροπλάνα δε βλέπω!
Δημήτρης: Ξέρεις πολύ καλά Ελληνικά! Πας στο πανεπιστήμιο; Λοιπόν και τι ακούς;
Ρόλαντ: Ακούω το μεγάφωνο, φωνές, μουσική ...
Δημήτρης: Και τι διαβάζεις;
Ρόλαντ: Διαβάζω γράμματα, βιβλία, περιοδικά και εφημερίδες.
Δημήτρης: Τι τρως;
Ρόλαντ: Τρώω ψωμί, τυρί, ελιές και ντομάτες.
Δημήτρης: Και τι πίνεις;
Ρόλαντ: Πίνω τσικουδιά και μπύρα ...
Δημήτρης: Μήπως είσαι Ρωμιός; Εσύ ξέρεις τόσο καλά Ελληνικά!
Ρόλαντ: Όχι, δεν είμαι από εδώ αλλά μαθαίνω Ελληνικά.
Δημήτρης: Αλλά γιατί στην αρχή "νιξ φαστέν";
Ρόλαντ: Ξέρετε, το ακουστικό μου δεν ήταν ανοιχτό και χωρίς δεν ακούω καλά.
Δημήτρης: Α τώρα καταλαβαίνω κι εγώ!


Wenn irgendwas zu schwer sein sollte, helfe ich gerne … der Ordnung halber: Dies ist ein leicht abgewandelter und aktualisierter Text aus "dem Eideneier".
Gruß Klaus